Gezinsleven

Een poosje terug waren m'n schoonouders 35 jaar getrouwd. Wij, en mijn schoonzus en zwagers piekerden en peinsden over een cadeau. Uiteindelijk besloten we om ze een concert in het concertgebouw in Amsterdam te geven. We zochten een mooi orkest op, luisterden de stukken die ze zouden spelen, belden naar m'n schoonouders om te vragen of ze die avond al wat hadden, en zo verrasten we m'n schoonouders. Buiten de datum wisten ze namelijk van niets! Voor het diner boden we ze de enveloppe aan. M'n schoonouders waren helemaal beduusd! Ze hadden pas tegen elkaar gezegd dat ze daar nog wel een keer heen zouden willen gaan! Buiten het concert boden we aan om ze te brengen. Manlief heeft een auto van de zaak dus is de diesel gratis. Zo zou hen deze avond niets kosten, en dat was ook onze bedoeling. Gisteravond was het zo ver. Om 6 uur stonden we in Ede om ze op te halen. Ze waren prachtig gekleed en stapten achterin de 'taxi'. We besloten de auto bij het Olympisch sta

Vorig jaar plaatste ik mijn eerste berichtje in blogland. En o, wat vond ik het spannend! Zouden er wel mensen geïnteresseerd zijn in mijn 'dagelijks wel en wee'? Na een aantal weken wikken en wegen besloot ik om er dan toch maar gewoon aan te beginnen. Nu, een jaar later kijk ik terug. Wat heeft het me gebracht? Ga ik door? Als ik naar m'n gegevens kijk, kijk ik soms m'n ogen uit: - Totaal zijn er 917 reacties gegeven op mijn berichten - Is mijn blog ruim 83.000 keer bekeken - Komt mijn 'publiek' uit 10 landen - Is dit blogje het vaakst bekeken, en waarom? Geen idee.. ;-) - Zijn er 69 volgers.. (Wie o wie is nummer 70? Laat het me even weten..) - Komen sommige maanden boven de 10.000 pageviews uit... (wauw!) - Is dit het 230ste bericht dat ik schrijf! Natuurlijk kan ik er nog veel meer over vertellen, maar eigenlijk wil ik graag wat dingen van jullie weten: - Over welke onderwerpen moet ik vaker bloggen. - Welke onderwerpen interesseren je totaal

Vorige week postte ik deze blog en daar kwamen nogal wat vragen over. Vandaar dat ik er maar even een verhaaltje over maak ;-). Allereerst over het recept: het recept komt van koken met Karin, ik heb het een keer van haar site afgehaald, maar het staat er helaas niet meer op. Omdat ik al een keer gevraagd heb of ik een recept van haar mocht publiceren wil ik dit niet nog eens doen. Over een poosje komt er een nieuw boek uit van Karin, misschien staat het daar in?! En anders misschien even mailen? Ik gebruik het bounty-recept, maar gebruik de helft van de hoeveelheid en maak er balletjes van. Iemand anders vroeg waar ik de zakjes kocht. Deze komen bij het werk van manlief vandaan, ze wilden ze daar weggooien.. Gelukkig nam manlief ze mee.. Ik ben gaan googlen, maar kwam niet verder dan 'organza zakjes'. Totdat ik op het idee kwam om eens op de onderkant van de verpakking te kijken.. En daar kwam ik de site tegen , mét de verdere gegevens. Ik heb het even opgezocht, maar h

Vorige week waren we een weekje op vakantie. Het was heerlijk en ik zal er waarschijnlijk ook nog wel eens over bloggen, maar daar moet ik wat langer voor gaan zitten. Wat in 't vat zit.. Omdat manlief deze week nog vakantie heeft besloten we vandaag nog maar lekker een dagje weg te gaan. Ik wilde al langer naar de ark van Noach, dus besloten we dat vandaag te doen. Vanmorgen ging ik eerst nog even naar de winkel om bolletjes te halen en rond 10:15 uur reden we weg. 't Was wel een uurtje rijden maar het was zeker de moeite waard!    Noach, moe van al het werken ;-)    4(!) etages!    Dag giraffe!   Daarna reden we naar de stad. Manlief wilde graag kijken of de kerk open was. Hoewel ik niet veel hoop had zijn we toch gaan kijken. En zowaar.. hij was open! En we hoefden niet eens entreegeld te betalen!    Ik genoot van alle kleine straatjes in de stad.    Terwijl man en zoonslief zich stonden te verlekkeren.. ;-) Zie je de kerk op de achte

Ik wilde de buurvrouw verrassen, vrienden welkom thuis heten én wat meenemen naar m'n schoonouders. Dus maakte ik bounty-balletjes en pakte ze mooi in. Dit is het resultaat! De ontvangers waren er blij mee, en ik ook ;-).

Onlangs hielp ik m'n zwager een dagje met het schoonmaken van zijn huis. Vanwege zijn privacy ga ik hierover niet uitweiden, maar geloof me, het was nodig. Ik nam een zak batterijen mee, die zou ik wel even wegbrengen. Zwager zei dat ik ze per 10 in een zakje moest doen met een briefje erbij, dan kun je wat winnen. Bij het woord 'winnen' spitste ik m'n oren. Winnen? Valt er wat te winnen? Dan doe ik mee! Ik zocht op internet naar info en vond het hier. Dus pakte ik de boterhamzakjes, pen en papier en ging aan de gang.. Inmiddels zijn ze ingeleverd. Wie weet, winnen we nog wel wat! Als dat zo is, dan lees je het vast nog wel ;-)

Dinsdagavond werd via telefoon besloten dat we woensdag een familie-uitje zouden hebben. Vraag me niet hoe, maar dat kan blijkbaar gewoon zo in onze familie ;-). Niks geen gezeur over data's, reistijd e.d. Gewoon een telefoontje: kunnen jullie morgen? Oké, om 10 uur daar en daar en na die tijd patat eten bij pa en ma. Meestal houd ik niet van dat 'kort-dag-gebeuren', maar op de één of andere manier vond ik het wel best zo. Ik ging 'smorgens nog snel even naar AH om wat boodschappen te doen. Bolletjes, pakjes drinken, een zakje AH Twix.. en daar ging het mis... Terwijl wij ons prima vermaakte in pretpark Drievliet (heel leuk overigens!), besloot ik die bewuste reepjes uit te delen. Manlief eerst, daarna een paar kinderen. Manlief neemt een hap en ík zie aan z'n gezicht dat hij 'm niet lekker vind. Anderen hoorde ik er niet over en ikzelf vond ze maar matig, maar ja, AH 'twix' kun je nu eenmaal niet vergelijken met de 'echte' variant. Later p

Ooit gehoord van Project Postvriend? Ik ook niet, totdat de verdubbeldame erover begon. Het liet me niet los, en ik meldde me aan. Vandaag kreeg ik een mail met vijf adressen waaruit ik er één of twee mocht zoeken. Maar ja, wie kies je dan? Het zijn allemaal onbekende dames en ze vinden een kaartje allemaal fijn. Daarom besloot ik om ze alle vijf een kaartje te sturen. Wat is project Postvriend? Project Postvriend is een initiatief dat zich inzet om de eenzaamheid in onze samenleving te verkleinen. Dit proberen wij te doen door middel van het versturen van kaartjes en/of brieven naar degene die wel een verrassing op de deurmat kunnen gebruiken. Project Postvriend wil proberen om de populariteit van o.a. postcrossing* en snail mail**  in te zetten om een brug te bouwen  tussen mensen die zich eenzaam voelen en anderen. Dit is een laagdrempelige manier om eenzaamheid bespreekbaar te maken en nieuwe contacten te leggen. Door middel van het verzenden van een kaartje of brief kan men

Wat heeft bovenstaande met elkaar te maken? Vanmorgen moest ik voor een boodschap bij kruidvat zijn. Aangezien het daar nog steeds opruiming is kon ik het niet laten om toch nog even in de textielbakken te graaien en langs de schappen te lopen. Ik kocht er: - Babypyjama's voor de cadeautjeskast voor 1,50 euro. - 3 paar sokken voor 0,90 euro. - Boxers voor de jongens, een paar op de groei en een paar voor nu, prijs variërend van 0.63 euro tot 0,75 euro per stuk. Een poosje geleden kocht ik ze ook al, voor de helft van de prijs. Deze zijn al gedragen en goedgekeurd, dus durfde ik de gok wel te wagen. - Een spreuk voor op de wand met plakletters voor 0,75 euro. - Een ECO-wasbal voor.... 5 euro! Vooral met de laatste aankoop ben ik erg blij! Bij thuiskomst was de wasmachine net klaar en lag er een nieuwe stapel te wachten. ik besloot om 'm gelijk maar in gebruik te nemen. Het resultaat is even afwachten, heeft iemand hier ervaring mee? Ik ben erg benieuwd! Ik denk dat je

Gisteren was ons jaarlijks uitje naar vrienden op de camping. Dit doen we nu al 9 jaar, en het is zoooo gezellig! We zijn weer helemaal opgeladen en bijgetankt, vandaag maar weer aan 't werk. De dag begint meestal vroeg, rond half 7. We vertrekken dan van hier en rijden zo'n anderhalf uur om in Tiendeveen te komen. We drinken koffie, kletsen wat bij, eten brood en gaan dan naar het meertje om af te koelen. Bij terugkomst bakten we pannenkoeken. De mannen 'speelden' nog wat en vermaakten zo onze jongens. Na het 'spelen 'gingen de kinderen slapen en babbelden wij heel wat af. De mannen sloten de avond, geheel in traditie, af met noedels.     Toen was het echt tijd om naar huis te gaan. Het was middennacht en we moesten dus nog weer anderhalf uur rijden. Ik kan je vertellen dat m'n bed nog nooit zo lekker aangevoeld heeft! ;-)